29 Ιουν 2010
Ακόμη πιο «τσουχτερά» τα διόδια στο Ρίο-Αντίρριο από 1 Ιουλίου!
Σε αύξηση της τιμής των διοδίων προχωρά από την Πέμπτη και ο γαλλοελληνικός όμιλος που εκμεταλλεύεται τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, με αιτιολογικό την αύξηση του ΦΠΑ στο 23% και τη σύμβαση παραχώρησης που της επιτρέπει να μετακυλήσει την αύξηση αυτή στους οδηγούς. Για ΙΧ αυτοκίνητα η τιμή γίνεται 12,20 ευρώ. Για μοτοσικλέτες παραμένει 1,80 ευρώ. Για φορτηγά από 18,80 μέχρι 39,50 ευρώ. Για λεωφορεία από 28,20 μέχρι 60,80 ευρώ.Αυξήσεις από 0,20 έως 5,50 ευρώ επιβάλλονται και στις κάρτες διελεύσεων.
πηγή
Διαβάστε περισσότερα...
28 Ιουν 2010
Αναστάσιος: Έπρεπε να συμφιλιωθώ με την καχυποψία των άλλων
Μια συνέντευξη ανθρώπινη με τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, με τα μάτια να βουρκώνουν κάποιες στιγμές, για να δηλώσει με την ταπεινότητα που τον χαρακτηρίζει: «Μείναμε κοντά στους απλούς ανθρώπους που είχαν ανάγκη, σε φτωχικές συνθήκες, όχι για 1-2 χρόνια αλλά για δεκαεννέα. Συμφιλιώθηκε με την καχυποψία των άλλων”.
O Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, που ήταν πρόσφατα στην Κύπρο όπου του απονεμήθηκε ο τίτλος του επιτίμου διδάκτορος του Κυπριακού Πανεπιστημίου, παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα «Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ».
- «Τρομοκρατικές ενέργειες και θρησκευτική συνείδηση», η διάλεξη που δώσατε όταν σας αναγόρευσε σε Επίτιμο Διδάκτορα η Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τις ζήσατε από πρώτο χέρι. «Μαύρο στρατηγό», σας αποκαλούσε μερίδα του Τύπου πιέζοντας την πολιτική ηγεσία να σας διώξει.
-Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, δέσποζε μια ιδιότυπη καχυποψία. Είχα πάει αρχικά ως Πατριαρχικός Έξαρχος, για να δω τι απέμεινε από την Εκκλησία που ήταν διαλυμένη επί 23 χρόνια. Πολλοί δεν πίστευαν ότι αυτή ήταν η αποστολή μου, είχαν διάφορες υποψίες. Έρχεται από την Ελλάδα, πιθανώς και με άλλες επιδιώξεις.
-Πώς αντιμετωπίζεται η καχυποψία;
-Κατ’ αρχάς προσπάθησα να την κατανοήσω με τη σκέψη: Άνθρωποι οι οποίοι από τα παιδικά τους χρόνια μεγάλωσαν με τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει Θεός, ότι τα πάντα ερμηνεύονται από την πάλη των τάξεων και τα πολιτικά ενδιαφέροντα, πώς να αποδεχτούν ότι εγώ είμαι εκεί διότι πιστεύω στον Θεό, στον Θεό της αγάπης, και ότι πηγαίνω για να τους βοηθήσω. Έπρεπε λοιπόν να συμφιλιωθώ με την καχυποψία των άλλων, να κάνω αυτό που πρέπει και τα πράγματα θα αποδείκνυαν την αλήθεια. Έτσι, προχώρησα ήρεμα στην εκτέλεση του καθήκοντός μου, προσπαθώντας όλες οι ενέργειες να είναι θετικές και για το λαό της Αλβανίας και για το λαό της Ελλάδος και γενικότερα των Βαλκανίων.
-Υπήρχαν στιγμές δύσκολες που σκεφτήκατε να φύγετε;
-Υπήρξαν πολλές στιγμές δύσκολες αλλά όχι τόσο ώστε να τα εγκαταλείψω λόγω των αντιξοοτήτων. Υπήρξε μια περίοδος στην οποία άρχισε η υπονόμευση από εκεί που δεν την περίμενε κανείς.
-Από συνεργάτες σας;
-Όχι τόσο από συνεργάτες. Κυρίως από ανθρώπους οι οποίοι είχαν τη δική τους αντίληψη για το τι δέον γενέσθαι στην Αλβανία.
-Πολιτική;
-Πολιτική και θρησκευτική. Στην Αλβανία υπάρχει μια ιδιοτυπία η οποία δεν είναι πολύ γνωστή στα περιβάλλοντα της Ελλάδος και της Κύπρου. Οι χριστιανοί ορθόδοξοι δεν είχαν όλοι τους την ίδια εθνική καταγωγή. Υπήρξε λοιπόν τον πρώτο καιρό μια τάση να δημιουργηθούν μικρές ανεξάρτητες ομάδες με επιρροή από τις γύρω μεγάλες Εκκλησίες. Η δική μου θέση ήταν όλοι οι ορθόδοξοι να είμαστε μαζί, ανεξαρτήτως καταγωγής ή γλώσσας. Αυτό μερικοί δεν το ήθελαν.
-Γιατί μείνατε;
-Διότι ήξερα ότι ο ορθόδοξος λαός είχε ανάγκη από έναν άνθρωπο με εμπειρία στα εκκλησιαστικά, που θα τον αγαπήσει πραγματικά και θα σταθεί κοντά του στις δύσκολες στιγμές. Πήγα αρχικά ως Πατριαρχικός Έξαρχος για να μελετήσω τις συνθήκες, να υποβάλω σχετική έκθεση. Κατόπιν θα επέστρεφα στα καθήκοντά μου. Ήμουν τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχα τη θέση μου ως Επίσκοπος- Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Όταν ετοιμάστηκα να φύγω, πολλοί Ορθόδοξοι με πίεσαν να μείνω. Απάντησα ότι αν ήθελαν κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να το ζητήσουν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να το αποδεχθεί η αλβανική κυβέρνηση. Μια αντιπροσωπεία επισκέφθηκε το Πατριαρχείο και ζήτησε να επανιδρυθεί το συντομότερο η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας. Στις 24 Ιουνίου 1992 μού ανήγγειλαν από το Πατριαρχείο ότι είχα εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος και μαζί με μένα άλλοι τρεις Μητροπολίτες. Εξήγησα ότι έπρεπε να ενημερώσουν σχετικά την αλβανική κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος ήταν ο νυν Πρωθυπουργός ο καθηγητής Μπερίσα …με τον οποίο είχα άριστες σχέσεις τον πρώτο χρόνο, αλλά δεν δεχόταν να με δει, διότι νόμιζε ότι παιζόταν κάποιο παιχνίδι πίσω από τις πλάτες του. Περίμενα λοιπόν από τις 24 μέχρι τις 30 Ιουνίου. Τότε με δέχθηκε για να μου δηλώσει ότι, παρά τις δυσκολίες που υπήρχαν, δέχονται τον έως τότε Πατριαρχικό Έξαρχο, αλλά όχι τους άλλους τρεις, επίσης ελληνικής καταγωγής. Έπρεπε να αποφασίσω αν θα προχωρούσα μόνος μου, και μάλιστα ξυπόλητος στα αγκάθια, ή θα αποσυρόμουν για να αναλάβουν άλλοι την ευθύνη. Τελικά έδωσα το μεγάλο μήνυμα στις 12 Ιουλίου και υπέγραψα επάνω στο ανοικτό Ευαγγέλιο. Ήταν η περικοπή της Μεγάλης Παρασκευής.
-Ο δρόμος της σταύρωσης;
-Έπρεπε να αποδεχθείς ότι δεν πήγαινες σε ένα θρόνο δυνάμεως, δόξης, ανέσεως. Πορευόσουν σε μια απαιτητική και αμφιβόλου επιτυχίας αποστολή.
-Ήλθε η Ανάσταση;
-Η Ανάσταση δεν έρχεται μετά το σταυρό, η Ανάσταση συνυπάρχει με το σταυρό. Γνώριζα από εκείνη τη στιγμή το τι με περίμενε. Έπρεπε να ξεπεράσω και το φόβο της αποτυχίας. Τράβα μπροστά. Να σου φτάνει ο Θεός, συμβούλευα από χρόνια τον εαυτό μου.
-Αν δεν το είχατε όμως αυτό από μικρός ίσως να μη δεχόσασταν;
-Γεννήθηκα Νοέμβριο του 1929. Άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην κατοχή, σε μια εποχή που έβλεπα τους ανθρώπους γύρω μου να πεθαίνουν από την πείνα. Περίμενα τον αδελφό μου αν θα γύριζε από το μέτωπο. Είχαμε μάθει ως παιδιά να βλέπουμε κατάματα το θάνατο και τον πόνο. Αυτό μας είχε ωριμάσει και νομίζω ότι μας βοήθησε κατόπιν να προχωρούμε με τόλμη. Έπρεπε να κάνουμε ό,τι θετικότερο, όχι μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για τους γύρω μας, και για την πατρίδα μας.
-Γι’ αυτό ακολουθήσατε το δρόμο της ιεροσύνης;
-Η αγάπη και η επίδοσή μου ήταν τα μαθηματικά και προς τα εκεί θα προχωρούσα. Η δική μου γενιά αντιμετώπισε το ερώτημα, τι είναι καλύτερο για μια νέα κοινωνία, για το μέλλον της πατρίδος. Πολλοί συμμαθητές μου πίστευαν ότι τη λύση θα αποτελούσε η κομμουνιστική γραμμή, η οποία θα έφερνε την ισότητα. Μια άλλη ομάδα, στην οποία ανήκα κι εγώ, πιστεύαμε ότι τελικά μέσα στην αγάπη και την ελευθερία, όπως τις αποκαλύπτει το Ευαγγέλιο, θα μπορούσε να υπάρξει κάτι ουσιαστικό. Έτσι πήραμε την απόφαση. Είναι πολύ προσωπικές αυτές οι στιγμές και φοβούμαι ότι όσο τις φέρνει κανείς στη δημοσιότητα, αλλοιώνονται, κινδυνεύουν να χάσουν την ιερότητα της σιωπής.
-Πείτε μας κάτι έστω συμβολικό.
-Στο πίσω μέρος του εγκολπίου που φορώ υπάρχει ένα σημάδι, το οποίο είναι δύο στάχυα και στη μέση ένας σταυρός. Υπήρξε μια πολύ κρίσιμη ώρα στη ζωή μου. Είχα τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Στην τελευταία φάση της θητείας μου στο στρατό, ήμουν αρχηγός της Σχολής Διαβιβάσεων. Τη Μεγάλη Εβδομάδα βρισκόμουν σε μια έντονη περισυλλογή. Τη Μεγάλη Τρίτη διαβάζεται ένας στίχος από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Αυτός λέει, «εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γήν αποθάνη, αυτός μόνος μένει, εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει». Αυτός ο στίχος ακολουθεί τη συνάντηση του Ιησού με τους Έλληνες. Πολλές φορές διαβάζεις ευαγγελικούς στίχους και σου είναι αδιάφοροι, μερικές φορές όμως είναι τέτοιες οι συνθήκες ζωής που σου αποκαλύπτουν κάτι το μοναδικό. Εκείνη τη Μεγάλη Τρίτη πήρα την οριστική απόφαση. Έπρεπε, όχι απλώς να δώσω κάτι στην Εκκλησία, αλλά να δοθώ.
-Μετανιώσατε για κάτι;
Αρκετές φορές έκανα λάθη στις επιλογές μου, πολλές φορές θύμωσα.
-Καταφέρνετε να τιθασέψετε το θυμό σας;
Δεν τα καταφέρνω πάντα. Δεν ανήκω στους ανθρώπους που δεν κάνουν λάθη, αλλά ξέρω ότι η λύση είναι να προσπαθήσει κανείς να μην τα επαναλάβει και να ζητήσει συγγνώμη από αυτόν που λύπησε.
-Υπάρχει κάποιο μεγάλο λάθος;
Ορισμένες φορές έκανα αυστηρή αξιολόγηση ορισμένων ανθρώπων και ίσως να τους αδίκησα. Επίσης, υπήρξαν περιπτώσεις που έδειξα εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που δεν την άξιζαν.
-Κάποιες Εκκλησίες έχουν πολλά λεφτά.
-Η Εκκλησία θεωρείται από ορισμένους ότι είναι οι κληρικοί, οι Επίσκοποι, εκείνοι που έχουν την ευθύνη της διοικήσεως. Δεν είναι έτσι. Την Εκκλησία την αποτελούν όλοι όσοι είναι βαπτισμένοι, συνεπώς όλοι έχουμε ανάγκη αυτοκριτικής και διορθώσεως. Μια τοπική Εκκλησία, όπως και ένα οργανωμένο κράτος, πρέπει να έχει οικονομική επάρκεια. Αρκεί οι πόροι να χρησιμοποιούνται ορθά σε έργα αγάπης.
-Μα κάποιες Εκκλησίες έχουν επιχειρήσεις, μετοχές, και την ίδια στιγμή εσείς στην Αλβανία αγωνίζεστε για ένα κομμάτι ψωμί.
-Καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε μεταξύ των λέξεων. Εμείς στην Αλβανία είμαστε φτωχοί και δεν θα μπορούσαμε μόνοι μας να κάνουμε πολλά πράγματα. Ευτυχώς είμαστε πλούσιοι σε φίλους και το πρώτο διάστημα κατορθώσαμε να επιτύχουμε πράγματα που δεν είχαμε φανταστεί, αλλά δεν είμαστε αυτόνομοι οικονομικά. Για μένα λοιπόν είναι μεγάλη μέριμνα, καθώς σκέπτομαι τη μετά Αναστάσιο περίοδο, τι θα γίνει με τους ανθρώπους που δεν θα έχουν τόσους φίλους και συμπαραστάτες. Τι γίνεται με τους μισθούς των ιερέων; Εμείς δεν έχουμε κράτος από πίσω μας. Άρα και το οικονομικό θέμα υπάγεται στα προβλήματα της Εκκλησίας. Απλώς θέλει σωστές λύσεις. Σωστή διαχείριση, λιτότητα ζωής των υπευθύνων και αλληλεγγύη.
-Τι ευχή κάνετε;
-Να είμαστε συνεπείς και αληθινοί, να ζούμε αυτό που πιστεύουμε. Δεν είναι εύκολο να αγαπάς αληθινά, να συγχωρείς αληθινά. Δεν είναι εύκολο να κατανοείς τον διαφορετικό και να τον δέχεσαι ως αδελφό σου. Γενικά, δεν πιστεύω σε ένα εύκολο Χριστιανισμό. Τα δύσκολα αξίζουν.
-Είναι εύκολο να αγαπήσεις ένα μουσουλμάνο;
-Όταν σκεφθείς ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός για σένα και άλλος Θεός για το μουσουλμάνο, γιατί να μην τον αγαπήσεις; Υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι οι οποίοι γεννήθηκαν σε μια άλλη θρησκεία. Δεν ήταν δική τους η επιλογή και ούτε δική μας για να καμαρώνουμε. Δεν υπάρχει δικός μας Θεός και ξένος, ένας είναι ο Θεός.
-Και των καθολικών;
Βλέπω ότι αγαπάτε το χιούμορ… Βεβαίως. Στην Καινή Διαθήκη ορίζεται ότι «ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ». Αυτός ο ορισμός είναι για μένα ο πιο τολμηρός, ο πιο ακριβής και πάντα επίκαιρος.
-Βιώσατε το ελληνικό κουσούρι να μην αποδέχεται τον άλλο όταν κάνει κάτι καλύτερα από σένα;
-Κουσούρι όχι μόνο ελληνικό αλλά πανανθρώπινο. Η ζήλια είναι το μεγάλο πρόβλημα και στα θρησκευτικά περιβάλλοντα. Μην ξεχνάτε, στην αρχαία Ελλάδα, πόσοι, που σήμερα τους θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη, πέθαναν σε εξορία. Δεν υπάρχει μόνο το «Οιδιπόδειο» σύμπλεγμα αλλά και το «Αριστείδιο» σύμπλεγμα όπως το λέω, «ο τάδε είναι πολύ καλός, μιλούν συνεχώς επαινετικά γι’ αυτόν, ας εξοστρακισθεί».
-Από τους θρησκευτικούς κύκλους περιμένει κανείς την αγάπη.
-Εδώ είναι μια απλοποίηση. Οι λεγόμενοι θρησκευτικοί κύκλοι είναι και αυτοί άνθρωποι. Ο διάβολος τούς κυνηγά περισσότερο. Και αν δεν μπορεί να τους πιάσει για φιλοχρηματία, ή για θέματα που σχετίζονται με την ηθική, τους πιάνει με τη ζήλια, την υποκρισία, τη μικροψυχία. Χρειάζεται μια αδιάκοπη επαγρύπνηση.
-Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τις αναπάντεχες δυσκολίες και τις ανθρώπινες αδυναμίες;
Με την αφοσίωση στην αποστολή σου. Για άλλα πράγματα στη ζωή μου είχα προετοιμαστεί. Για να γίνω καθηγητής έκανα συγκεκριμένες σπουδές. Για την Αφρική επίσης. Για την Αλβανία, δεν είχα προετοιμαστεί, μου ήλθε απότομα. Ήξερα λοιπόν ότι είχα αποδεχτεί μια κρίσιμη αποστολή που απαιτούσε θυσίες. Οι προσωπικές όμως στιγμές δεν είναι εύκολο να γίνουν συνέντευξη. Τις δύσκολες ώρες η παρηγοριά μου είναι το μικρό εκκλησάκι στο διαμέρισμά μου, όπου καταφεύγω, γονατίζω, σκέφτομαι, προσεύχομαι και στο τέλος παίρνω τις αποφάσεις μου.
-Παίρνετε εύκολα αποφάσεις;
-Όχι πάντα. Συζητώ πολύ με τους συνεργάτες μου, αλλά η τελική απόφαση είναι προσωπική. Δεν σας κρύβω ότι τον πρώτο καιρό άνθρωποι που ήταν πολύ κοντά μου, με συμβούλεψαν να μην κάνω το λάθος να μείνω στην Αλβανία, διότι δεν θα γινόταν τίποτα. Η Αλβανία είναι τόπος σκληρός, γεμάτος απρόοπτα, ήμουν όχι απλώς ξένος, αλλά από την Ελλάδα. Έχει σημασία να αποδέχεσαι ακόμη και τον κίνδυνο μιας πιθανής αποτυχίας, όταν πηγαίνεις σε μια αποστολή, η οποία ξέρεις ότι είναι ιερή αλλά δεν είναι βέβαιο το αποτέλεσμα.
Πηγή: Εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» της Κύπρου
Διαβάστε περισσότερα...
O Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, που ήταν πρόσφατα στην Κύπρο όπου του απονεμήθηκε ο τίτλος του επιτίμου διδάκτορος του Κυπριακού Πανεπιστημίου, παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα «Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ».
- «Τρομοκρατικές ενέργειες και θρησκευτική συνείδηση», η διάλεξη που δώσατε όταν σας αναγόρευσε σε Επίτιμο Διδάκτορα η Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τις ζήσατε από πρώτο χέρι. «Μαύρο στρατηγό», σας αποκαλούσε μερίδα του Τύπου πιέζοντας την πολιτική ηγεσία να σας διώξει.
-Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, δέσποζε μια ιδιότυπη καχυποψία. Είχα πάει αρχικά ως Πατριαρχικός Έξαρχος, για να δω τι απέμεινε από την Εκκλησία που ήταν διαλυμένη επί 23 χρόνια. Πολλοί δεν πίστευαν ότι αυτή ήταν η αποστολή μου, είχαν διάφορες υποψίες. Έρχεται από την Ελλάδα, πιθανώς και με άλλες επιδιώξεις.
-Πώς αντιμετωπίζεται η καχυποψία;
-Κατ’ αρχάς προσπάθησα να την κατανοήσω με τη σκέψη: Άνθρωποι οι οποίοι από τα παιδικά τους χρόνια μεγάλωσαν με τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει Θεός, ότι τα πάντα ερμηνεύονται από την πάλη των τάξεων και τα πολιτικά ενδιαφέροντα, πώς να αποδεχτούν ότι εγώ είμαι εκεί διότι πιστεύω στον Θεό, στον Θεό της αγάπης, και ότι πηγαίνω για να τους βοηθήσω. Έπρεπε λοιπόν να συμφιλιωθώ με την καχυποψία των άλλων, να κάνω αυτό που πρέπει και τα πράγματα θα αποδείκνυαν την αλήθεια. Έτσι, προχώρησα ήρεμα στην εκτέλεση του καθήκοντός μου, προσπαθώντας όλες οι ενέργειες να είναι θετικές και για το λαό της Αλβανίας και για το λαό της Ελλάδος και γενικότερα των Βαλκανίων.
-Υπήρχαν στιγμές δύσκολες που σκεφτήκατε να φύγετε;
-Υπήρξαν πολλές στιγμές δύσκολες αλλά όχι τόσο ώστε να τα εγκαταλείψω λόγω των αντιξοοτήτων. Υπήρξε μια περίοδος στην οποία άρχισε η υπονόμευση από εκεί που δεν την περίμενε κανείς.
-Από συνεργάτες σας;
-Όχι τόσο από συνεργάτες. Κυρίως από ανθρώπους οι οποίοι είχαν τη δική τους αντίληψη για το τι δέον γενέσθαι στην Αλβανία.
-Πολιτική;
-Πολιτική και θρησκευτική. Στην Αλβανία υπάρχει μια ιδιοτυπία η οποία δεν είναι πολύ γνωστή στα περιβάλλοντα της Ελλάδος και της Κύπρου. Οι χριστιανοί ορθόδοξοι δεν είχαν όλοι τους την ίδια εθνική καταγωγή. Υπήρξε λοιπόν τον πρώτο καιρό μια τάση να δημιουργηθούν μικρές ανεξάρτητες ομάδες με επιρροή από τις γύρω μεγάλες Εκκλησίες. Η δική μου θέση ήταν όλοι οι ορθόδοξοι να είμαστε μαζί, ανεξαρτήτως καταγωγής ή γλώσσας. Αυτό μερικοί δεν το ήθελαν.
-Γιατί μείνατε;
-Διότι ήξερα ότι ο ορθόδοξος λαός είχε ανάγκη από έναν άνθρωπο με εμπειρία στα εκκλησιαστικά, που θα τον αγαπήσει πραγματικά και θα σταθεί κοντά του στις δύσκολες στιγμές. Πήγα αρχικά ως Πατριαρχικός Έξαρχος για να μελετήσω τις συνθήκες, να υποβάλω σχετική έκθεση. Κατόπιν θα επέστρεφα στα καθήκοντά μου. Ήμουν τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχα τη θέση μου ως Επίσκοπος- Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Όταν ετοιμάστηκα να φύγω, πολλοί Ορθόδοξοι με πίεσαν να μείνω. Απάντησα ότι αν ήθελαν κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να το ζητήσουν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να το αποδεχθεί η αλβανική κυβέρνηση. Μια αντιπροσωπεία επισκέφθηκε το Πατριαρχείο και ζήτησε να επανιδρυθεί το συντομότερο η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας. Στις 24 Ιουνίου 1992 μού ανήγγειλαν από το Πατριαρχείο ότι είχα εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος και μαζί με μένα άλλοι τρεις Μητροπολίτες. Εξήγησα ότι έπρεπε να ενημερώσουν σχετικά την αλβανική κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος ήταν ο νυν Πρωθυπουργός ο καθηγητής Μπερίσα …με τον οποίο είχα άριστες σχέσεις τον πρώτο χρόνο, αλλά δεν δεχόταν να με δει, διότι νόμιζε ότι παιζόταν κάποιο παιχνίδι πίσω από τις πλάτες του. Περίμενα λοιπόν από τις 24 μέχρι τις 30 Ιουνίου. Τότε με δέχθηκε για να μου δηλώσει ότι, παρά τις δυσκολίες που υπήρχαν, δέχονται τον έως τότε Πατριαρχικό Έξαρχο, αλλά όχι τους άλλους τρεις, επίσης ελληνικής καταγωγής. Έπρεπε να αποφασίσω αν θα προχωρούσα μόνος μου, και μάλιστα ξυπόλητος στα αγκάθια, ή θα αποσυρόμουν για να αναλάβουν άλλοι την ευθύνη. Τελικά έδωσα το μεγάλο μήνυμα στις 12 Ιουλίου και υπέγραψα επάνω στο ανοικτό Ευαγγέλιο. Ήταν η περικοπή της Μεγάλης Παρασκευής.
-Ο δρόμος της σταύρωσης;
-Έπρεπε να αποδεχθείς ότι δεν πήγαινες σε ένα θρόνο δυνάμεως, δόξης, ανέσεως. Πορευόσουν σε μια απαιτητική και αμφιβόλου επιτυχίας αποστολή.
-Ήλθε η Ανάσταση;
-Η Ανάσταση δεν έρχεται μετά το σταυρό, η Ανάσταση συνυπάρχει με το σταυρό. Γνώριζα από εκείνη τη στιγμή το τι με περίμενε. Έπρεπε να ξεπεράσω και το φόβο της αποτυχίας. Τράβα μπροστά. Να σου φτάνει ο Θεός, συμβούλευα από χρόνια τον εαυτό μου.
-Αν δεν το είχατε όμως αυτό από μικρός ίσως να μη δεχόσασταν;
-Γεννήθηκα Νοέμβριο του 1929. Άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην κατοχή, σε μια εποχή που έβλεπα τους ανθρώπους γύρω μου να πεθαίνουν από την πείνα. Περίμενα τον αδελφό μου αν θα γύριζε από το μέτωπο. Είχαμε μάθει ως παιδιά να βλέπουμε κατάματα το θάνατο και τον πόνο. Αυτό μας είχε ωριμάσει και νομίζω ότι μας βοήθησε κατόπιν να προχωρούμε με τόλμη. Έπρεπε να κάνουμε ό,τι θετικότερο, όχι μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για τους γύρω μας, και για την πατρίδα μας.
-Γι’ αυτό ακολουθήσατε το δρόμο της ιεροσύνης;
-Η αγάπη και η επίδοσή μου ήταν τα μαθηματικά και προς τα εκεί θα προχωρούσα. Η δική μου γενιά αντιμετώπισε το ερώτημα, τι είναι καλύτερο για μια νέα κοινωνία, για το μέλλον της πατρίδος. Πολλοί συμμαθητές μου πίστευαν ότι τη λύση θα αποτελούσε η κομμουνιστική γραμμή, η οποία θα έφερνε την ισότητα. Μια άλλη ομάδα, στην οποία ανήκα κι εγώ, πιστεύαμε ότι τελικά μέσα στην αγάπη και την ελευθερία, όπως τις αποκαλύπτει το Ευαγγέλιο, θα μπορούσε να υπάρξει κάτι ουσιαστικό. Έτσι πήραμε την απόφαση. Είναι πολύ προσωπικές αυτές οι στιγμές και φοβούμαι ότι όσο τις φέρνει κανείς στη δημοσιότητα, αλλοιώνονται, κινδυνεύουν να χάσουν την ιερότητα της σιωπής.
-Πείτε μας κάτι έστω συμβολικό.
-Στο πίσω μέρος του εγκολπίου που φορώ υπάρχει ένα σημάδι, το οποίο είναι δύο στάχυα και στη μέση ένας σταυρός. Υπήρξε μια πολύ κρίσιμη ώρα στη ζωή μου. Είχα τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Στην τελευταία φάση της θητείας μου στο στρατό, ήμουν αρχηγός της Σχολής Διαβιβάσεων. Τη Μεγάλη Εβδομάδα βρισκόμουν σε μια έντονη περισυλλογή. Τη Μεγάλη Τρίτη διαβάζεται ένας στίχος από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Αυτός λέει, «εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γήν αποθάνη, αυτός μόνος μένει, εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει». Αυτός ο στίχος ακολουθεί τη συνάντηση του Ιησού με τους Έλληνες. Πολλές φορές διαβάζεις ευαγγελικούς στίχους και σου είναι αδιάφοροι, μερικές φορές όμως είναι τέτοιες οι συνθήκες ζωής που σου αποκαλύπτουν κάτι το μοναδικό. Εκείνη τη Μεγάλη Τρίτη πήρα την οριστική απόφαση. Έπρεπε, όχι απλώς να δώσω κάτι στην Εκκλησία, αλλά να δοθώ.
-Μετανιώσατε για κάτι;
Αρκετές φορές έκανα λάθη στις επιλογές μου, πολλές φορές θύμωσα.
-Καταφέρνετε να τιθασέψετε το θυμό σας;
Δεν τα καταφέρνω πάντα. Δεν ανήκω στους ανθρώπους που δεν κάνουν λάθη, αλλά ξέρω ότι η λύση είναι να προσπαθήσει κανείς να μην τα επαναλάβει και να ζητήσει συγγνώμη από αυτόν που λύπησε.
-Υπάρχει κάποιο μεγάλο λάθος;
Ορισμένες φορές έκανα αυστηρή αξιολόγηση ορισμένων ανθρώπων και ίσως να τους αδίκησα. Επίσης, υπήρξαν περιπτώσεις που έδειξα εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που δεν την άξιζαν.
-Κάποιες Εκκλησίες έχουν πολλά λεφτά.
-Η Εκκλησία θεωρείται από ορισμένους ότι είναι οι κληρικοί, οι Επίσκοποι, εκείνοι που έχουν την ευθύνη της διοικήσεως. Δεν είναι έτσι. Την Εκκλησία την αποτελούν όλοι όσοι είναι βαπτισμένοι, συνεπώς όλοι έχουμε ανάγκη αυτοκριτικής και διορθώσεως. Μια τοπική Εκκλησία, όπως και ένα οργανωμένο κράτος, πρέπει να έχει οικονομική επάρκεια. Αρκεί οι πόροι να χρησιμοποιούνται ορθά σε έργα αγάπης.
-Μα κάποιες Εκκλησίες έχουν επιχειρήσεις, μετοχές, και την ίδια στιγμή εσείς στην Αλβανία αγωνίζεστε για ένα κομμάτι ψωμί.
-Καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε μεταξύ των λέξεων. Εμείς στην Αλβανία είμαστε φτωχοί και δεν θα μπορούσαμε μόνοι μας να κάνουμε πολλά πράγματα. Ευτυχώς είμαστε πλούσιοι σε φίλους και το πρώτο διάστημα κατορθώσαμε να επιτύχουμε πράγματα που δεν είχαμε φανταστεί, αλλά δεν είμαστε αυτόνομοι οικονομικά. Για μένα λοιπόν είναι μεγάλη μέριμνα, καθώς σκέπτομαι τη μετά Αναστάσιο περίοδο, τι θα γίνει με τους ανθρώπους που δεν θα έχουν τόσους φίλους και συμπαραστάτες. Τι γίνεται με τους μισθούς των ιερέων; Εμείς δεν έχουμε κράτος από πίσω μας. Άρα και το οικονομικό θέμα υπάγεται στα προβλήματα της Εκκλησίας. Απλώς θέλει σωστές λύσεις. Σωστή διαχείριση, λιτότητα ζωής των υπευθύνων και αλληλεγγύη.
-Τι ευχή κάνετε;
-Να είμαστε συνεπείς και αληθινοί, να ζούμε αυτό που πιστεύουμε. Δεν είναι εύκολο να αγαπάς αληθινά, να συγχωρείς αληθινά. Δεν είναι εύκολο να κατανοείς τον διαφορετικό και να τον δέχεσαι ως αδελφό σου. Γενικά, δεν πιστεύω σε ένα εύκολο Χριστιανισμό. Τα δύσκολα αξίζουν.
-Είναι εύκολο να αγαπήσεις ένα μουσουλμάνο;
-Όταν σκεφθείς ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός για σένα και άλλος Θεός για το μουσουλμάνο, γιατί να μην τον αγαπήσεις; Υπάρχουν υπέροχοι άνθρωποι οι οποίοι γεννήθηκαν σε μια άλλη θρησκεία. Δεν ήταν δική τους η επιλογή και ούτε δική μας για να καμαρώνουμε. Δεν υπάρχει δικός μας Θεός και ξένος, ένας είναι ο Θεός.
-Και των καθολικών;
Βλέπω ότι αγαπάτε το χιούμορ… Βεβαίως. Στην Καινή Διαθήκη ορίζεται ότι «ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ». Αυτός ο ορισμός είναι για μένα ο πιο τολμηρός, ο πιο ακριβής και πάντα επίκαιρος.
-Βιώσατε το ελληνικό κουσούρι να μην αποδέχεται τον άλλο όταν κάνει κάτι καλύτερα από σένα;
-Κουσούρι όχι μόνο ελληνικό αλλά πανανθρώπινο. Η ζήλια είναι το μεγάλο πρόβλημα και στα θρησκευτικά περιβάλλοντα. Μην ξεχνάτε, στην αρχαία Ελλάδα, πόσοι, που σήμερα τους θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη, πέθαναν σε εξορία. Δεν υπάρχει μόνο το «Οιδιπόδειο» σύμπλεγμα αλλά και το «Αριστείδιο» σύμπλεγμα όπως το λέω, «ο τάδε είναι πολύ καλός, μιλούν συνεχώς επαινετικά γι’ αυτόν, ας εξοστρακισθεί».
-Από τους θρησκευτικούς κύκλους περιμένει κανείς την αγάπη.
-Εδώ είναι μια απλοποίηση. Οι λεγόμενοι θρησκευτικοί κύκλοι είναι και αυτοί άνθρωποι. Ο διάβολος τούς κυνηγά περισσότερο. Και αν δεν μπορεί να τους πιάσει για φιλοχρηματία, ή για θέματα που σχετίζονται με την ηθική, τους πιάνει με τη ζήλια, την υποκρισία, τη μικροψυχία. Χρειάζεται μια αδιάκοπη επαγρύπνηση.
-Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τις αναπάντεχες δυσκολίες και τις ανθρώπινες αδυναμίες;
Με την αφοσίωση στην αποστολή σου. Για άλλα πράγματα στη ζωή μου είχα προετοιμαστεί. Για να γίνω καθηγητής έκανα συγκεκριμένες σπουδές. Για την Αφρική επίσης. Για την Αλβανία, δεν είχα προετοιμαστεί, μου ήλθε απότομα. Ήξερα λοιπόν ότι είχα αποδεχτεί μια κρίσιμη αποστολή που απαιτούσε θυσίες. Οι προσωπικές όμως στιγμές δεν είναι εύκολο να γίνουν συνέντευξη. Τις δύσκολες ώρες η παρηγοριά μου είναι το μικρό εκκλησάκι στο διαμέρισμά μου, όπου καταφεύγω, γονατίζω, σκέφτομαι, προσεύχομαι και στο τέλος παίρνω τις αποφάσεις μου.
-Παίρνετε εύκολα αποφάσεις;
-Όχι πάντα. Συζητώ πολύ με τους συνεργάτες μου, αλλά η τελική απόφαση είναι προσωπική. Δεν σας κρύβω ότι τον πρώτο καιρό άνθρωποι που ήταν πολύ κοντά μου, με συμβούλεψαν να μην κάνω το λάθος να μείνω στην Αλβανία, διότι δεν θα γινόταν τίποτα. Η Αλβανία είναι τόπος σκληρός, γεμάτος απρόοπτα, ήμουν όχι απλώς ξένος, αλλά από την Ελλάδα. Έχει σημασία να αποδέχεσαι ακόμη και τον κίνδυνο μιας πιθανής αποτυχίας, όταν πηγαίνεις σε μια αποστολή, η οποία ξέρεις ότι είναι ιερή αλλά δεν είναι βέβαιο το αποτέλεσμα.
Πηγή: Εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» της Κύπρου
Διαβάστε περισσότερα...
27 Ιουν 2010
24 Ιουν 2010
Ιωάννινα - Απονομή των «Βραβείων Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας»
Στην Πανεπιστημιούπολη Ιωαννίνων, πραγματοποιήθηκε η 4η ετήσια απονομή των «Βραβείων Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας (ΙΑΟΑ)». Σκοπός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας είναι η επιβράβευση της επίδοσης και η οικονομική ενίσχυση των ομογενών εξ Αλβανίας προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας (ΙΑΟΑ) ιδρύθηκε το 1991 από τον Γιάννη Λάτση και εντάσσεται στο Δίκτυο των Ιδρυμάτων Λάτση. Χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση. Παρουσία εκπρόσωπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της ακαδημαϊκής κοινότητας και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος, απονεμήθηκαν συνολικά 11 βραβεία για το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010, εκ των οποίων 5 σε προπτυχιακούς και 6 σε μεταπτυχιακούς ομογενείς εξ Αλβανίας φοιτητές από τις Σχολές της Ιατρικής, της Φιλοσοφικής, των Επιστημών Αγωγής, των Επιστημών και Τεχνολογιών καθώς και από τα Τμήματα Οικονομικών Επιστημών και Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Κατά τα 4 έτη λειτουργίας του προγράμματος έχουν απονεμηθεί συνολικά 39 βραβεία. Κατά την εναρκτήρια ομιλία του, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ιωάννης Γεροθανάσης, επεσήμανε ότι η πρωτοβουλία αυτή «…εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής του Πανεπιστημίου, επαινούμε την προσπάθεια, επιβραβεύουμε την επίδοση και οι αριστούχοι φοιτητές αποτελούν πρότυπα για το μέλλον της χώρας. Και αυτό δεν απορρέει μόνο από τις επιδόσεις τους. Αλλά από το γεγονός ότι έθεσαν στόχους και τους πέτυχαν». Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Αφεντούλης, ο οποίος αφού ευχαρίστησε εκ μέρους του Δ.Σ. του ΙΑΟΑ τις πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου, απευθυνόμενος προς τους βραβευόμενους, επεσήμανε ότι
«… η σημερινή απονομή του βραβείου και της επιταγής που το συνοδεύει προφανώς μόνο συμβολικό χαρακτήρα έχει και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ποσοτικοποιήσει τις αγωνίες, τις στερήσεις, τις επίπονες προσπάθειες που η καθεμία και ο καθένας από εσάς ξεχωριστά έχετε κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Ευχή και ελπίδα μας είναι να δείτε τα όνειρά σας να γίνονται σύντομα πραγματικότητα, γεγονός που θα κάνει όλους μας πιο υπερήφανους και πιο δυνατούς για να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις προσπάθειές σας». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή των 11 βραβείων στους φοιτητές. Το ΙΑΟΑ κατευθύνει τα κονδύλιά του κυρίως σε εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες προς όφελος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας που διαμένει στην Αλβανία. Προσφέρει σε νέους ομογενείς μέσω του εκπαιδευτηρίου και οικοτροφείου που λειτουργεί από το 1993 στην Πωγωνιανή Ιωαννίνων τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Στα 17 χρόνια λειτουργίας του εκπαιδευτηρίου έχουν φιλοξενηθεί πάνω από 1.100 ομογενείς σπουδαστές, ενώ σήμερα στην Πωγωνιανή σε ειδική τελετή που έγινε αποφοίτησαν 42 νέοι σπουδαστές με ειδίκευση στην Υδραυλική, στη Φανοποιεία και στην Κομμωτική.
© 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Διαβάστε περισσότερα...
«… η σημερινή απονομή του βραβείου και της επιταγής που το συνοδεύει προφανώς μόνο συμβολικό χαρακτήρα έχει και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ποσοτικοποιήσει τις αγωνίες, τις στερήσεις, τις επίπονες προσπάθειες που η καθεμία και ο καθένας από εσάς ξεχωριστά έχετε κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Ευχή και ελπίδα μας είναι να δείτε τα όνειρά σας να γίνονται σύντομα πραγματικότητα, γεγονός που θα κάνει όλους μας πιο υπερήφανους και πιο δυνατούς για να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις προσπάθειές σας». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή των 11 βραβείων στους φοιτητές. Το ΙΑΟΑ κατευθύνει τα κονδύλιά του κυρίως σε εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες προς όφελος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας που διαμένει στην Αλβανία. Προσφέρει σε νέους ομογενείς μέσω του εκπαιδευτηρίου και οικοτροφείου που λειτουργεί από το 1993 στην Πωγωνιανή Ιωαννίνων τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Στα 17 χρόνια λειτουργίας του εκπαιδευτηρίου έχουν φιλοξενηθεί πάνω από 1.100 ομογενείς σπουδαστές, ενώ σήμερα στην Πωγωνιανή σε ειδική τελετή που έγινε αποφοίτησαν 42 νέοι σπουδαστές με ειδίκευση στην Υδραυλική, στη Φανοποιεία και στην Κομμωτική.
© 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Διαβάστε περισσότερα...
Η Ελλάδα εγκατέλειψε τους Βλάχους της Αλβανίας!
Τι δηλώνει ο Πρόεδρός τους Χρ. Γκότσης
• Η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει τους Βλάχους της Αλβανίας, αντίθετα με τις άλλες Βαλκανικές χώρες, δηλ. τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, αλλά και τα Σκόπια, που προσπαθούν να τους αφομοιώσουν.
Αυτό είναι το παράπονο - μήνυμα του προέδρου της Ένωσης των Βλάχων της Αλβανίας Χρήστου Γκότση, που το διατύπωσε στην εκπομπή του ΡΑΔΙΟ ΑΣΤΥ «ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR».
Απαντώντας στις πρόσφατες δηλώσεις του Ρουμάνου Προέδρου της Δημοκρατίας Μπασέσκου, ότι οι Βλάχοι της Αλβανίας είναι Ρουμάνοι πολίτες (σχετικά είχε γράψει ο «Π.Λ.» στις 14 Ιουνίου), παρατήρησε πως «ποτέ δεν ανήκαμε στο Ρουμανικό έθνος».
ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΥΘΥΝΗ...
• Και πρόσθεσε: «Η ευθύνη της Ελλάδας και για τους Βλάχους της Αλβανίας και για τους Βλάχους των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας είναι μεγάλη. Αν δεν το αντιλαμβάνονται σήμερα οι πολιτικοί της Ελλάδος, θα πρέπει να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι αυτοί οι πληθυσμοί είναι αδέρφια μας που έχουν Ελληνική καταγωγή, αλλά δυστυχώς μένουν εκτός της αγκαλιάς του Ελληνικού κράτους».
Καλεί την Ελλάδα να κάνει μια παρέμβαση για τους Βλάχους της Αλβανίας και εκφράζει τη λύπη του που «τα τελευταία έξι – επτά χρόνια η στάση της είναι απαράδεκτη. Η πολιτική της Ελλάδας, τονίζω το κράτος, γιατί το έθνος είναι ίσα με τη ζωή μας, είναι πάρα πολύ αδιάφορη, χωρίς αποτελέσματα. Δυστυχώς το Υπουργείο Εξωτερικών, η Πρεσβεία στα Τίρανα δεν υπάρχουν για μας, έχουν κλείσει τις πόρτες. Δεν είναι ένα προσωπικό θέμα, αλλά ένα θέμα για το οποίο δεν έχει γίνει καμία συζήτηση στο πως να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με τα οποία έχουμε να κάνουμε».
ΚΟΜΜΑ ΒΛΑΧΩΝ;
• Ακόμη αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οι Βλάχοι της Αλβανίας να δημιουργήσουν κόμμα.
«Οι Βλάχοι έχουν δώσει πάρα πολλά για αυτή τη χώρα, δηλ. την Αλβανία, έτσι και αυτή η χώρα οφείλει πολλά στους Βλάχους. Γιατί λοιπόν και μεις να μην συμμετέχουμε πιο δυναμικά στην πολιτική σκηνή της Αλβανίας; Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει συνεργασία με μία πολιτική οργάνωση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας του νότου, ώστε να είμαστε πάλι μαζί, όμως αυτή τη φορά να καταλάβουν οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες ότι εδώ πρέπει να υπάρχει δημοκρατία. Και δημοκρατία είναι να αναγνωρίζεις αυτό το μεγάλο κομμάτι που εδώ και είκοσι χρόνια έδωσε πολλά για τον Ελληνισμό της Αλβανίας».
ΓΙΑ ΚΕΑΔ ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑ
• Ο κ. Χρ. Γκότσης υπήρξε δύο φορές βουλευτής του ΚΕΑΔ, αλλά σχολιάζει αρνητικά τα τεκταινόμενα στο χώρο της Ελληνικής Μειονότητας.
«Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως έπρεπε. Πιστεύω ότι ο ρόλος του ΚΕΑΔ έχει τελειώσει πλέον. Δεν είναι το θέμα πως τα πάω εγώ με το κόμμα και την Ομόνοια. Το θέμα είναι πως πάει το κόμμα με το κόμμα και η Ομόνοια με την Ομόνοια. Η Ομόνοια έχει καταστρέψει τον εαυτό της εδώ και μερικά χρόνια, όπως το ίδιο ισχύει και για το ΚΕΑΔ. Είναι αυτή η εμπειρία που έχει περάσει από την Ομόνοια στο κόμμα και δεν σου δίνει το θάρρος να ελπίζεις ότι μέσα σε αυτό το πολιτικό σχήμα θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο».
πηγή Π.Λ
Διαβάστε περισσότερα...
• Η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει τους Βλάχους της Αλβανίας, αντίθετα με τις άλλες Βαλκανικές χώρες, δηλ. τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, αλλά και τα Σκόπια, που προσπαθούν να τους αφομοιώσουν.
Αυτό είναι το παράπονο - μήνυμα του προέδρου της Ένωσης των Βλάχων της Αλβανίας Χρήστου Γκότση, που το διατύπωσε στην εκπομπή του ΡΑΔΙΟ ΑΣΤΥ «ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR».
Απαντώντας στις πρόσφατες δηλώσεις του Ρουμάνου Προέδρου της Δημοκρατίας Μπασέσκου, ότι οι Βλάχοι της Αλβανίας είναι Ρουμάνοι πολίτες (σχετικά είχε γράψει ο «Π.Λ.» στις 14 Ιουνίου), παρατήρησε πως «ποτέ δεν ανήκαμε στο Ρουμανικό έθνος».
ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΥΘΥΝΗ...
• Και πρόσθεσε: «Η ευθύνη της Ελλάδας και για τους Βλάχους της Αλβανίας και για τους Βλάχους των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας είναι μεγάλη. Αν δεν το αντιλαμβάνονται σήμερα οι πολιτικοί της Ελλάδος, θα πρέπει να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι αυτοί οι πληθυσμοί είναι αδέρφια μας που έχουν Ελληνική καταγωγή, αλλά δυστυχώς μένουν εκτός της αγκαλιάς του Ελληνικού κράτους».
Καλεί την Ελλάδα να κάνει μια παρέμβαση για τους Βλάχους της Αλβανίας και εκφράζει τη λύπη του που «τα τελευταία έξι – επτά χρόνια η στάση της είναι απαράδεκτη. Η πολιτική της Ελλάδας, τονίζω το κράτος, γιατί το έθνος είναι ίσα με τη ζωή μας, είναι πάρα πολύ αδιάφορη, χωρίς αποτελέσματα. Δυστυχώς το Υπουργείο Εξωτερικών, η Πρεσβεία στα Τίρανα δεν υπάρχουν για μας, έχουν κλείσει τις πόρτες. Δεν είναι ένα προσωπικό θέμα, αλλά ένα θέμα για το οποίο δεν έχει γίνει καμία συζήτηση στο πως να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με τα οποία έχουμε να κάνουμε».
ΚΟΜΜΑ ΒΛΑΧΩΝ;
• Ακόμη αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οι Βλάχοι της Αλβανίας να δημιουργήσουν κόμμα.
«Οι Βλάχοι έχουν δώσει πάρα πολλά για αυτή τη χώρα, δηλ. την Αλβανία, έτσι και αυτή η χώρα οφείλει πολλά στους Βλάχους. Γιατί λοιπόν και μεις να μην συμμετέχουμε πιο δυναμικά στην πολιτική σκηνή της Αλβανίας; Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει συνεργασία με μία πολιτική οργάνωση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας του νότου, ώστε να είμαστε πάλι μαζί, όμως αυτή τη φορά να καταλάβουν οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες ότι εδώ πρέπει να υπάρχει δημοκρατία. Και δημοκρατία είναι να αναγνωρίζεις αυτό το μεγάλο κομμάτι που εδώ και είκοσι χρόνια έδωσε πολλά για τον Ελληνισμό της Αλβανίας».
ΓΙΑ ΚΕΑΔ ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑ
• Ο κ. Χρ. Γκότσης υπήρξε δύο φορές βουλευτής του ΚΕΑΔ, αλλά σχολιάζει αρνητικά τα τεκταινόμενα στο χώρο της Ελληνικής Μειονότητας.
«Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως έπρεπε. Πιστεύω ότι ο ρόλος του ΚΕΑΔ έχει τελειώσει πλέον. Δεν είναι το θέμα πως τα πάω εγώ με το κόμμα και την Ομόνοια. Το θέμα είναι πως πάει το κόμμα με το κόμμα και η Ομόνοια με την Ομόνοια. Η Ομόνοια έχει καταστρέψει τον εαυτό της εδώ και μερικά χρόνια, όπως το ίδιο ισχύει και για το ΚΕΑΔ. Είναι αυτή η εμπειρία που έχει περάσει από την Ομόνοια στο κόμμα και δεν σου δίνει το θάρρος να ελπίζεις ότι μέσα σε αυτό το πολιτικό σχήμα θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο».
πηγή Π.Λ
Διαβάστε περισσότερα...
18 Ιουν 2010
ΣΤΕΪΤ ΝΤΙΠΑΡΤΜΕΝΤ: «Πηγή» πάσης παρανομίας η Αλβανία!
• Ως χώρα - πηγή παράνομης διακίνησης ανθρώπων θεωρείται, σύμφωνα με έκθεση του Αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η Αλβανία. Η γειτονική χώρα εμφανίζει πολλά κρούσματα λαθρομετανάστευσης κυρίως προς την Ελλάδα, αλλά και τις Ιταλία, Σκόπια και τη Δυτική Ευρώπη. Σκοποί της παράνομης διακίνησης ανθρώπων είναι η πορνεία, αλλά και η καταναγκαστική εργασία, τόσο ενηλίκων, όσο και ανηλίκων.
Η είσοδος των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα γίνεται ως γνωστόν είτε από τα βουνά της Ηπείρου, είτε δια θαλάσσης μέσω της Ηγουμενίτσας και των Ηπειρωτικών παραλίων.
Τα περιστατικά συλλήψεων λαθρομεταναστών, αλλά και απελάσεών τους, που καταγράφονται καθημερινά στο αστυνομικό δελτίο είναι πολλά και το πρόβλημα για τις διωκτικές αρχές της περιοχής και τους κατοίκους έντονο.
Αρκετές φορές, η Συνοριοφυλακή και άλλα Τμήματα έχουν εξαρθρώσει ολόκληρες σπείρες διακίνησης λαθρομεταναστών, που στην πλειοψηφία τους είναι καλά οργανωμένες.
Δεν είναι όμως μόνο η λαθρομετανάστευση, αλλά και οι κατά καιρούς κλοπές που έχουν σημειωθεί στα ορεινά και απομονωμένα χωριά της Ηπείρου, ακόμα και για ένα κομμάτι ψωμί, που αυξάνουν την ανησυχία των ντόπιων κατοίκων. Κάποιοι άλλοι αρκετά συχνά, με κίνδυνο της ζωής τους, τρυπώνουν σε καρότσες φορτηγών για να εισέλθουν στη χώρα μας.
ΔΕΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ
• Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο στην έκθεση είναι ότι η Αλβανική Κυβέρνηση δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με τα ελάχιστα κριτήρια και τους κανόνες για την εξάλειψη της διακίνησης λαθρομεταναστών, ενώ το 2009 πολλοί ήταν οι Αλβανοί, κυρίως γυναίκες και νεαρά κορίτσια, που υποβάλλονταν σε συνθήκες καταναγκαστικής πορνείας σε ξενοδοχεία και ιδιωτικές οικείες, τόσο στο βορρά όσο και στον Αλβανικό νότο.
πηγή //www.proinoslogos.gr/pn/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=13&pid=5471
Διαβάστε περισσότερα...
Η είσοδος των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα γίνεται ως γνωστόν είτε από τα βουνά της Ηπείρου, είτε δια θαλάσσης μέσω της Ηγουμενίτσας και των Ηπειρωτικών παραλίων.
Τα περιστατικά συλλήψεων λαθρομεταναστών, αλλά και απελάσεών τους, που καταγράφονται καθημερινά στο αστυνομικό δελτίο είναι πολλά και το πρόβλημα για τις διωκτικές αρχές της περιοχής και τους κατοίκους έντονο.
Αρκετές φορές, η Συνοριοφυλακή και άλλα Τμήματα έχουν εξαρθρώσει ολόκληρες σπείρες διακίνησης λαθρομεταναστών, που στην πλειοψηφία τους είναι καλά οργανωμένες.
Δεν είναι όμως μόνο η λαθρομετανάστευση, αλλά και οι κατά καιρούς κλοπές που έχουν σημειωθεί στα ορεινά και απομονωμένα χωριά της Ηπείρου, ακόμα και για ένα κομμάτι ψωμί, που αυξάνουν την ανησυχία των ντόπιων κατοίκων. Κάποιοι άλλοι αρκετά συχνά, με κίνδυνο της ζωής τους, τρυπώνουν σε καρότσες φορτηγών για να εισέλθουν στη χώρα μας.
ΔΕΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ
• Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο στην έκθεση είναι ότι η Αλβανική Κυβέρνηση δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με τα ελάχιστα κριτήρια και τους κανόνες για την εξάλειψη της διακίνησης λαθρομεταναστών, ενώ το 2009 πολλοί ήταν οι Αλβανοί, κυρίως γυναίκες και νεαρά κορίτσια, που υποβάλλονταν σε συνθήκες καταναγκαστικής πορνείας σε ξενοδοχεία και ιδιωτικές οικείες, τόσο στο βορρά όσο και στον Αλβανικό νότο.
πηγή //www.proinoslogos.gr/pn/index.php?module=pagesetter&func=viewpub&tid=13&pid=5471
Διαβάστε περισσότερα...
4 Ιουν 2010
Αλβανία: Σύσταση της Παγκόσμιας Τράπεζας για το ασφαλιστικό
Εμπειρογνώμονες της Παγκόσμιας Τράπεζας, που μετείχαν στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα Τίρανα, με θέμα "Διατήρηση των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης σε ένα περιβάλλον προκλήσεων", συνέστησαν στην αλβανική κυβέρνηση να προσδώσει μεγάλη προσοχή στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, το οποίο μελλοντικά μπορεί να κινδυνεύσει με κατάρρευση.
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμά της η εφημερίδα "Σκιπ" των Τιράνων, η Παγκόσμια Τράπεζα συνέστησε στην κυβέρνηση
να βρει λύση, προτού το σύστημα βρεθεί σε πραγματικό κίνδυνο. Σύμφωνα με την Τράπεζα, μελλοντικά, η κυβέρνηση, εάν δεν λάβει εγκαίρως μέτρα, δεν θα είναι σε θέση να δώσει τις συντάξεις στους δικαιούχους, λόγω της σημερινής αρνητικής αναλογίας, μεταξύ εκείνων που συνεισφέρουν στο σύστημα των συντάξεων και εκείνων που επωφελούνται σύνταξης.
πηγή ΑΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμά της η εφημερίδα "Σκιπ" των Τιράνων, η Παγκόσμια Τράπεζα συνέστησε στην κυβέρνηση
να βρει λύση, προτού το σύστημα βρεθεί σε πραγματικό κίνδυνο. Σύμφωνα με την Τράπεζα, μελλοντικά, η κυβέρνηση, εάν δεν λάβει εγκαίρως μέτρα, δεν θα είναι σε θέση να δώσει τις συντάξεις στους δικαιούχους, λόγω της σημερινής αρνητικής αναλογίας, μεταξύ εκείνων που συνεισφέρουν στο σύστημα των συντάξεων και εκείνων που επωφελούνται σύνταξης.
πηγή ΑΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...
Κλοπή στο μοναστήρι της Δούβιανης στην Κάτω Δρόπολη
Αγνωστοι διέρρηξαν την εκκλησία της Αγίας Ιουλίτης, που βρίσκεται εντός του χώρου του μοναστηρίου της Δούβιανης, στην Κάτω Δρόπολη, του νομού Αργυροκάστρου της Αλβανίας. Οι δράστες, σύμφωνα με τις εφημερίδες "Σκιπ" και "Γκαζέτα Σκιπτάρε", αφαίρεσαν έναν παλαιό ξύλινο σταυρό, μερικές εικόνες, παλαιό κεντημένο ύφασμα μεγάλης πολιτιστικής και ιστορικής αξίας και κατέστρεψαν ένα μέρος του εικονοστασίου της.
Οι δράστες διέρρηξαν και δεύτερη εκκλησία του χωριού, δεν πήραν όμως τίποτα από αυτήν.
Είναι η τέταρτη φορά που σημειώνεται διάρρηξη στο ίδιο μοναστήρι। Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων και άλλων πηγών, το μοναστήρι χρονολογείται από τη βυζαντινή εποχή, ίσως από το 1089, και για ένα διάστημα τον 19ο αιώνα, από το 1858 μέχρι το 1885, στον χώρο του λειτούργησε το πρώτο σχολείο θηλέων στην περιοχή.
πηγή : ΑΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...
Οι δράστες διέρρηξαν και δεύτερη εκκλησία του χωριού, δεν πήραν όμως τίποτα από αυτήν.
Είναι η τέταρτη φορά που σημειώνεται διάρρηξη στο ίδιο μοναστήρι। Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων και άλλων πηγών, το μοναστήρι χρονολογείται από τη βυζαντινή εποχή, ίσως από το 1089, και για ένα διάστημα τον 19ο αιώνα, από το 1858 μέχρι το 1885, στον χώρο του λειτούργησε το πρώτο σχολείο θηλέων στην περιοχή.
πηγή : ΑΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)