Όσο πλησιάζουν τα 30 οι κοπέλες χωρίζονται σε 4  κ α τ η γ ο ρ ί  ε ς:  -        οι δεσμευμένες -        οι παντρεμένες -        οι χωρισμένες -        οι ελεύθερες Ωστόσο και οι 4 κατηγορίες έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους:  η μια ζηλεύει τη ζωή της άλλης και αντίστροφα. Αλλά ας δούμε την κάθε μια κατηγορία ξεχωριστά και ας ξεκινήσουμε με τις δεσμευμένες. Είναι τρελά ερωτευμένες με τον καλό τους, προσ έχουν πάρα πολύ την εμφάνιση τους, τρελαίνονται να ψωνίζουν και να μαγειρεύουν για τον καλό τους και όταν αυτός λείπει αισθάνονται ότι θα τρελαθούν από μοναξιά. Κάθε μήνα παρακολουθούν με αγωνιά των κύκλο της περιόδου τους με την ελπίδα μήπως και  αυτήν τη φορά καταφέρουν να συμπληρώσουν την ευτυχία τους και έτσι πλέον να μπορέσουν να ανήκουν στα νόμιμα πλέον ζευγάρια (με παπά και με  κουμπάρο). Ονειρεύονται συνέχεια αυτή την μεγάλη  μέρα με αποτέλεσμα να έχει καταντήσει τρόπος ζωής. Οι παρέες τους αποτελούνται κυρίως από ζευγάρια που είναι ή δεσμευμένα ή παντρεμένα. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι γυναίκες που είναι παντρεμένες με παιδιά. Ξυπνούν πολύ πρωί για να προλάβουν να ταΐσουν τα παιδία, να τα πάνε στη μαμά ή στην  πεθερά, να πάνε στην δουλειά και όταν επιστρέψουν να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού μέχρι να νυχτώσει και να πέσουν ξερές πλέον για ύπνο. Έχουν μαύρους κύκλους κάτω απ΄ τα μάτια, έχουν πάψει να θεωρούν τις διακοπές ευχαρίστηση και τα Σαββατοκύριακα ξεκούραση. Στις παρέες τους συμπεριλαμβάνονται παντρεμένες γυναίκες με παιδία, που μιλάνε ώρες  ατελείωτες για τη διατροφή, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, ή ανταλλάσσουν συνταγές μαγειρικής. Βλέπουν τους συντρόφους τους όλο και πιο σπάνια μια και για να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις «βαράνε» 12ωρα στη δουλειά. Τους αρέσει η συντροφιά από ελεύθερες κοπέλες και ακούν με μεγάλη προσοχή τις ιστορίες τους από τις νυχτερινές εξόδους και τις περιπέτειες τους. Στην τρίτη κατηγορία έχουμε τις κοπέλες που κατάφεραν να τα κάνουν όλα, να παντρευτούν, να κάνουν οικογένεια και να χωρίσουν. Αυτές οι κοπέλες αισθάνονται ότι πρέπει να αναπληρώσουν όλο τον χαμένο χρόνο, να ζήσουν όλα όσα στερήθηκαν τόσα χρόνια. Γι ΄αυτό και σε κάθε έξοδό τους το δίνουν και καταλαβαίνει... Κάνουν ατελείωτες συζητήσεις με γνωστούς και φίλους για τον πρώην τους κι ενώ αποφεύγουν να πηγαίνουν οπουδήποτε θα μπορούσε να είναι ο πρώην καλεσμένος, θα στείλουν εκεί την καλύτερη τους φίλη για να τους διηγηθεί όλες τις λεπτομέρειες για τον πρώην (αν ήταν μόνος, αν έμεινε μόνος, σε τι ψυχολογική κατάσταση ήταν και τι έλεγε). Και τέλος η τελευταία μας κατηγορία .. οι ελεύθερες, οι οποίες ζηλεύουν τις δυο πρώτες και ανησυχούν για το μέλλον τους. Φοβούνται μήπως με ίνουν στο «ράφι» μια και οι μόνοι απομένοντες άντρες είναι οι  παντρεμένοι, οι δεσμευμένοι, οι φανατικοί εργένηδες, οι προβληματικοί, οι γκέι. Η ελεύθερη πιστεύει ότι οι άντρες τη φοβούνται επειδή είναι ωραία, έξυπνη και πετυχημένη. Ζητάει από τους γνωστούς της (και καλά αστειεύοντας) να της γνωρίσουν κάποιον τον οποίο ούτως η άλλως θα απόρριψη και καταλήγει τελικά μόνη και μεθυσμένη στο μεγάλο της  κρεβάτι. Έχει τουλάχιστον έναν γκέι φίλο. Κάθε τρίτη βράδυ συναντιέται με τις φίλες τις, οι οποίες είναι επίσης ελεύθερες, για να δουν SEXANDTHECITY και να επιβεβαιώσουν όλες μαζί τις περίφημες φράσεις όπως «Μα που στο διάολο πήγανε όλοι οι άντρες???» Το άγχος αυτό της ελεύθερης είναι αδιανόητο για της παντρεμένες όπου της θαυμάζουν μια και όλα αυτά τα χρόνια κατάφεραν να είναι ελεύθερες, οικονομικά ανεξάρτητες, και πετυχημένες. Μπορούν να πηγαίνουν στις διακοπές τους όπου θέλουν (Μύκονο, Πάρο, Σαντορίνη). Να κανονίζουν τα Σαββατοκύριακα τους όπως γουστάρουν, να κάθονται στο γυμναστήριο όση ώρα θέλουν, να πηγαίνουν όπου θέλουν, να κάνουν ότι θέλουν και να μιλάνε με όποιον θέλουν,  χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Μπορούν να επενδύσουνε τα χρήματα τους σε πανάκριβα ρούχα και καλλυντικά αντί για πάνες, μπεμπελάκ και στεγαστικά δάνεια. Να κοιμούνται τα Σαββατοκύριακα  μέχρι ότι ώρα θέλουν. Ωστόσο, όποια κοπέλα και αν ρωτήσεις, που είναι είτε παντρεμένη είτε χωρισμένη, αν μετάνιωσε για το ότι έκανε οικογένεια θα σου απαντήσει ότι είναι πολύ ευτυχισμένη που έχει τα παιδία της και δεν θα αντάλλαζε αυτή την  αίσθηση με καμία άλλη στον κόσμο. Τι είναι τελικά αυτό που μας κάνει εμάς τις γυναίκες να  θέλουμε με τόση μεγάλη λαχτάρα αυτό το γεγονός και ας μας εξαντλεί εντελώς κι ας μας στερεί τόσα πολλά  πράγματα στην ζωή ; Μήπως είναι το μητρικό μας ένστικτο το οποίο μπορεί να καταπολεμήσει τα πάντα στην ζωή και είναι αυτό που μας κάνει να είμαστε το δυνατό φύλλο ; Όποια και να είναι η απάντηση το μόνο σίγουρο είναι ότι το πιο γλυκό πράγμα σε αυτόν τον κόσμο είναι το χαμόγελο ενός παιδιού !  Γράφει η Κωνσταντίνα Δημητριάδου