Οι δεισιδαίμονες συνήθειες και προλήψεις που επικρατούσαν τότε, όπως παντού, και στο χωριό μου  ήταν όχι λίγες. Πολλές απ'αυτές βρίσκουμε και σήμερα ακόμη, γιατί έχουν και κάποια βάση ή λογική, π.χ. να μην επισκέπτονται τη λεχώνα τη νύχτα και αυτή να μη βγαίνει μέχρι να σαραντίσει. Είναι λόγοι υγείας. Να και μερικές από τις συνήθειες που υπήρχαν.

- Έβαζαν στο προσκέφαλο της λεχώνας ψαλίδι, σαπούνι και άλλα, για να προφυλάγεται αυτή και το παιδί από τις ασθένειες.

- Πίστευαν στο μάτιασμα και μάθαιναν να ξεματιάζουν.

- Τη νύχτα, δεν έδιναν φωτιά, μη χαθεί το φως και η αρμονία του σπιτιού.

- Όταν τα παιδιά έβγαζαν κανένα δόντι, το πετούσαν στα κεραμίδια λέγοντας "να το κοκαλένιο και δώσε μ' σιδερένιο". 

                                                                                                             
- Οι μαύρες γάτες πιστεύεται  ότι φέρνουν κακοτυχία. 

-Την Πρωτοχρονιά είναι συνδεδεμένες και πολλές προλήψεις. Τη μέρα αυτή αποφεύγουν να πληρώνουν χρέος, να δανείσουν λεφτά, να δουλέψουν ή να δώσουν φωτιά. Όλα αυτά ξεκινούν από την προληπτική σκέψη: ό,τι κάνει και πάθει κανείς αυτή τη μέρα θα εξακολουθεί να συμβαίνει όλο το χρόνο 

- Πολλοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ακόμα και σήμερα ποιος θα κάνει ποδαρικό στο σπίτι τους. 'Ετσι από την παραμονή λένε σε κάποιο δικό τους άνθρωπο, που τον θεωρούν καλότυχο και γουρλή, να έρθει την Πρωτοχρονιά να τους κάνει ποδαρικό.

- Την Πρωτοχρονιά συνηθίζουμε να παίζουμε χαρτιά είτε στα καζίνα είτε στα σπίτια μας. Η λέξη "τράπουλα" προέρχεται από την ιταλική trapola, που σημαίνει παγίδα, δόλο. Τα μεσαιωνικά χρόνια με τη λέξη αυτή ονόμαζαν τη δέσμη με τα παιγνιόχαρτα. Τα χαρτιά τα γνώρισε η Ευρώπη από τους ανατολικούς λαούς. Τα παιχνίδια με τα χαρτιά είναι ίσως η καλύτερη στιγμή της Πρωτοχρονιάς. Η ωραιότερη στιγμή είναι η στιγμή που θα καθίσουμε στο τραπέζι με την πράσινη τσόχα και θα αρχίσουμε το παίχνίδι. Βέβαια στην Ελλάδα συνηθίζεται να παίζουμε "31" ή "21"